Vat jou goed en trek Ferreira

Ai hoe het ek in twee jaar vergeet hoe dit voel om te verhuis.  Tussen gemors uitsorteer, eiendomsagente wat jou huis deur trap met mense wat belangstel om te huur, kinders wat skree.  Jy moet jou eie 4 potige in toom hou want hy wil almal stukkend lek so opgewonde is hy.  Vannaand kom daar twee gesinne kyk, ek dink hulle gaan mekaar se oë pot blou slaan want altwee stel belang.  Die eerste paartjie kom in met hulle twee kinders wat doen ek, gee elkeen 'n sjokolade in die hand. Ok nee dit is nie omkopery nie, ek begin hulle solank die huis wys.  In die studeerkamer sien die seuntjie my rekenaar aan op facebook hy hardloop na die rekenaar en wil onmiddelik begin speel.  Ma en pa slaan in paniek uit.  Ek sê vir hulle wees rustig los hom hulle kan nie verstaan dat hier stap hulle in my huis in nie en ek is so vriendelik met hulle nie, dit is maar ons Suid Afrikaners se manier, vriendelikhei kos mos niks niks nie.   

Ek is besig om al die buite kussings wat so vol stof lê te was, en intussen skree manlief hy het hulp nodig in die klein hout huisie buite waar al die "gemors" gebere word.  Ek jaag na buite, hy se help net hy moet die hond en kat se vervoer kaste uithaal want dit moet gemeet word.  Ai dit ook nog maar ek hou my asem in en se ok ek help gou.  Haal die fietse uit om by die kaste te kom, hou net gou dit vas se hy.  Hy kyk nie wat hy doen nie ek kan niks sien nie, en raai wat doen hy sit die grootste boks op my middeltoon neer.  Nou sit ek gewond met 'n blou toon, natgesweet, pyn jy noem dit, maar jy mag mos nie kla nie.  Ek het nou 'n nailspa dringend nodig want my naels vat die meeste of sal ek se die ergste spanning  en stress denkbaar.

Nou is dit die diere se papiere uitsorteer, op en af word ek gestuur om emails te print. Doen dit met 'n glimlag want jy het mos niks anders om te doen nie behalwe kos maak tussen in die was en almal gelukkig hou. Dan is dit die papiere vir assuaransi vir as daar dalk iets gebeur met jou meubels. Volgende week kom hulle pak vir 'n volle 2 dae en dan dag 3 kom die skeepshouer om die goed te laai.

Dit is so finaal. Jy is opegwonde enin die selfde asem gestres. Dan is dit skoonmaak en dan kan ek rus vir so 4 dae dan begin ons nuwe lewe.  Sjoe ek kyk terug op ons lewenspad en dink by myself kyk waar was ons en waar is ons nou.  Ek dank die Here elke dag vir Sy genade so onbeskryflik groot.  Hy lei ons op paaie wat ek nooit ooit gedink het ek sou beleef nie.  Dankie Here vir elke geleentheid wat U ons gee.